DATA i MIEJSCE URODZENIA - 14 listopada 1822 roku w Greifswaldzie.
DATA i MIEJSCE ŚMIERCI -  09 maja 1899 roku w Szczecinie. 

 

Image

Johannes Heinrich Quistorp 1822-1899

 

MATKA - Johanne Sophie Margarethe z domu Hecht.
OJCIEC - Heinrich Christian August Quistorp. 
RODZEŃSTWO - był najstarszym synem, miał 10 rodzeństwa.

Więcej o rodzicach, przodkach i rodzeństwie na stronie 4, 10 i 11 e-publikacji Q001


ZWIĄZEK MAŁŻEŃSKI / ŻONA / DZIECI  - Johannes Heinrich Quistorp zapoczątkował szczecińską gałąź rodziny Quistorp. 
1 ŻONA / DZIECI - w 1852 roku ożenił się (.... gdzie ?) z Wilhelminą Theune (1830-1886), z którą miał pięcioro dzieci. W 1853 roku urodziła się Maria, w 1856 roku Heinrich (zginął tragicznie w 1880 roku), w 1858 roku Johanna, w 1859 roku Luisa, w 1860 roku Martin.

2 ŻONA - w 1888 roku ożenił się (.... gdzie ?) z Mathilde Leidloff.   

 

ADRES ZAMIESZKANIA - Szczecin, Falkenwalderstarsse 88 (Aleja Wojska Polskiego 92) w willi zbudowanej w latach 1871-1872, w dzielnicy Westend, a wcześniej na Lindenstrasse 17 (obecnie ulica 3 Maja).

 

ŻYCIE / PRACA / AKTYWNOŚĆ

Jako szesnastolatek rozpoczął praktyki w przedsiębiorstwie J.G. Michaelis & Sohn w Rostocku, następnie objął posadę w Stralsundzie, a w 1846 roku odbył roczną służbę wojskową jako ochotnik (Einjähriger) w 2. Pułku Artylerii Polowej w Szczecinie; w 1848 został podporucznikiem, a w 1859 oficerem w 2. Pułku Piechoty Obrony Krajowej.

 

Pracował w szczecińskich większych przedsiębiorstwach, m.in. w Rud. Chr. Gribel, od 1850 roku do momentu powołania do życia własnej działalności, której całkowicie się poświęcił. Został przedsiębiorcą i filantropem, jednym z pierwszych kapitalistów w Szczecinie i Prusach. Na początku ery industrializacji (XIX w.) angażował się w sprawy socjalne swoich pracowników. Finansował budowę szkół, pensji, schronisk, sierocińców i fundacji. 

 

W latach 1852-1866 pełnił funkcję hanowerskiego konsula królewskiego. W roku 1867 uzyskał tytuł radcy handlowego.

 

Był jednym z najważniejszych darczyńców Ernestinenhof i Zakładu Opiekuńczego-Szpitalnego Bethanien powstałego w 1866 roku w Szczecinie między ulicami Mickiewicza i Wawrzyniaka. W 1870 roku pomiędzy budynkiem głównym a domem pastora ufundował baraki zimowe, w których leczono rannych żołnierzy, ofiary wojny francusko-pruskiej 1870-1871. W 1875 roku Zakład Bethanien został przekazany w formie darowizny na rzecz kuratorium z prawami korporacyjnymi.

 

Posiadał cegielnię parową na Stołczynie oraz dobra ziemskie w Dusewitz, Wittenfelde, Schlietz na Rugii i w Szczecinie. Już na początku swojej samodzielnej działalności gospodarczej utworzył fabryki w Wapnicy i Lubinie (Kalkofen i Lebbin). Fabryka cementu portlandzkiego "Lebbin" (w Lubinie), pod jego kierownictwem została przekształcona w przedsiębiorstwo akcyjne. Fabryka wyróżniała się nie tylko wprowadzonymi na jej terenie innowacjami technicznymi, ale również rozwiniętym zapleczem socjalnym (150 mieszkań robotniczych, dom dla wdów, sala spotkań, biblioteka). Zobacz: STATUT FABRYKI CEMENTU W LUBINIE z 1857 roku - NIECODZIENNE ZNALEZISKO W LUBINIE.

 
Był założycielem spółki budowlanej "Westend" i na przedpolach Fortu Wilhelma (w północno-zachodniej część miasta) zainicjował stworzenie nowej dzielnicy - Westend, a potem obok Neu Westend i Braunsfelde
 
W pobliżu Westendu, nowej willowej dzielnicy, Johannes Quistorp stworzył park i udostępnił go mieszkańcom miasta. W 1908 roku jego syn Martin oficjalnie przekazał miastu teren Parku Quistorp (obecnie Parku Kasprowicza). Więcej na ten temat w e-publikacji Q002.
 
Spośród jego licznych przedsięwzięć warto również wymienić Pomorską Szkołę Mleczarską Eckerberg oraz:
- odstąpienie miastu placu budowlanego przy ul. Wielkopolskiej 15 z przeznaczeniem na budowę gimnazjum;
- naprawa drogi Stołczyn-Glinki we współpracy z F. Jahnem (jesień 1867r.). J. Quistorp dostarczył szlakę węglową ze swojej cegielni parowej na Stołczynie;
- finansową pomoc na rzecz związku Verein zur Forderung Uberseeischer Handelsbeziehungen, który prowadził przygotowania praktyczne do zawodu kupieckiego;
- założenie kasy dla wdów i sierot;
- sfinansowanie budowy szkoły podstawowej w Lubinie;
- współfinansowanie kilku zakładów opiekuńczych.
 

OSTATNIE MIEJSCE SPOCZYNKU - Na miejsce jego ostatniego spoczynku odprowadzały go tłumy mieszkańców Szczecina. Pochowany został na cmentarzu, na terenie zakładów Bethanien, przy obecnej ulicy Wawrzyniaka. Zobacz artykuł w Stettiner Zeitung z 10 maja 1899 r., dzień po śmierci Johannesa Quistorpa - na stronie 09 e-publikacji Q001.

 

Zobacz: 

RUINA WIEŻA QUISTORPA,

GŁAZ UPAMIĘTNIAJĄCY Johannesa i Martina Quistorpa w Lubinie (informacje o nim również na stronie 14 e-publikacji Q001).

 

W 2007 roku Stowarzyszenie Nasze Wycieczki zorganizowało SZCZECIŃSKIE SPOTKANIA KULTURALNO-TURYSTYCZNE - QUISTORP, a rok później opracowało pierwszą trasę tematyczną po Szczecinie - ŚLADAMI QUISTORPÓW. W 2009 roku ANKIETY - Szczecin - Quistorp.

 

SZCZECIN - TRASA MIEJSKA - ŚLADAMI QUISTORPÓW - została uroczyście otwarta 15.09.2008 roku. Projekt został wymyślony i wcielony w życie przez Stowarzyszenie Nasze Wycieczki, dzięki wsparciu finansowym Gminy Miasto Szczecin, w ramach konkursu "Promocja turystyki wśród dzieci i młodzieży w zakresie krajoznawstwa oraz wypoczynku". Zobacz zdjęcia z otwarcia trasy.

 

W 2022 roku trasa Śladami Quistorpów została zaktualizowana.

 

 
Szczecin - Ludzie i Miasto - wiek XIX, XX i XXI" to projekt, który trwa od 2005 roku, od początku działalności Stowarzyszenia Nasze Wycieczki i cały czas jest w trakcie opracowywania, dlatego w tekście mogą znaleźć się "wielokropki", które będą uzupełniane po znalezieniu, przeanalizowaniu i zweryfikowaniu materiałów źródłowych. ŹRÓDŁA: KSIĄŻNICA POMORSKA IM. STANISŁAWA STASZICA W SZCZECINIE, ARCHIWUM PAŃSTWOWE W SZCZECINIE i ZBIORY WŁASNE STOWARZYSZENIA NASZE WYCIECZKI.